Wednesday, October 7, 2015

Little things that I missed

Sebenarnya, banyak ja misi aku belum tercapai. Semuanya macam jauh ja. Sampai kadang buat aku fikir sepuluh kali untuk buat keputusan. Macam mustahil, tapi tak salah kan kalau mencuba. Kalau nak dibandingkan, memang la, aku tahu kat sini lebih baik, kalau nak kejar cita2 dengan cepat, aku boleh je teruskan dekat sini. Kaut segala ilmu dan semua pengalaman selagi boleh, sambung post-basik, lepastu apply kerja arab. --boleh. Tak mustahil. Cuma. Tinggalkan mak dekat rumah sorang sorang. Nenek tak ada orang jaga pada saat saat diorang betul betul nak kan perhatian kita. Aku kerja je jururawat. Tolong orang sakit. Buat nursing care. Tapi bila sampai dekat keluarga, aku tinggal. Untuk apa lah aku kaut segala ilmu kalau keluarga sendiri pun aku tinggal. Bukankah sebaik baik amal itu, pada keluarga sendiri. Sementara mak masih ada..nenek masih ada.. Aku taknak kehilangan nenek mcm waktu aku hilang atuk..aku tiba saat jasadnya sudah biru..aku tak sempat nak cakap apa apa pada dia..aku nak minta maaf..sbb dh banyak susahkan atuk selama ni..aku nak cakap terima kasih sbb jaga aku masa kecik..semuanya aku tak sempat..yang aku sempat,cium dahi atuk sebelum dikebumikan..tahu tak perasaan aku masa tu.. Tahu tak betapa derasnya airmata aku masa tu.. Aku tak tahu nak mula dari mana. Aku sayang hospital ni. Pengalaman dekat sini, sumpah takkan dapat dekat mana mana. Kau tengok patient tidur, kau jaga dia sepanjang operation dia, setiap darah dia yang menitik kau perhati, bila dah sedar, kau tenangkan dia, macam macam. Nak ikutkan, lebih dari beruntung aku dekat sini. Kadang sampai aku rasa aku ni tak pandai bersyukur.. Aku sayang. Matron mesti taknak sign surat pindah aku. Jgn buat aku serba salah..nak nangis.... Doa.